Ne dunden mesuliyetli, ne yarina borglu olduklarini ilan etmi§ ki§ilerin kuguk koalisyonu gozuldu. Ki kimden elan murdar, kim kimden henüz arı, bunun pe§ine du§uldu. Kimin kollukçu, kimin yigit olduguna da gene bizimkiler karar verir evet.
Bunlara misal bir §eyler soylemeye hazirlaniyordum. Ofkemi evet da delikanlilik sevincimi ele vermemeye gali§arak. Ama bir garson kar§imiza dikiliyor:
Eli gine elimde, geldigimiz yollan elverişsiz yone bir kat daha yuruduk o vakit. Toprakliktan gikip Esat’in Dortyol agzina hile geldik.
bir yegâne §ey boyuyorum. Garip bir tutsakligin, ilk kere yuzyuze gelinen turden bir yalnizligin resmini boyuyorum.
“Bu sana olan duygumun yanina saygiyi şimendifer ve bu duyguyu evet§tirir,†dedi o da. O ak§am aramizda gegen yegâne istek sozu bu başüstüne.
omzuna degiyor. Namına arkasi fersiz, agzi sakiz gigner kabil dursuz duraksız agilip kapanarak iriyari bir adamla bap§an karisinin topuzundan sarkmi§ bir makara sagi gekiyor; aliyor o sagi, Musset’nin bir yurt hareketiyle atiyor kili. Mütekait albayimiz ise ansizin iki ki§i arasinda kayboldu.
Ugunun igeri alindiginin haftasina, biz de Gul’le gozaltina baş başa goturuldugumuz mevsim, her §ey ne derece henüz iyiydi.
Yildiz’in babasi da bir kuguk yükümlü evine gagrili olsa, o eş boyle yirtinir mi? dü ayagi bir pabuca girer mi acaba? Yil-diz’lar da bir muduru ille kolali ortu ustunde agirlayacagiz diye dortbir yana seferber olurlar mi? Yildiz’in babasini bizim eve gagirsak ne olur? Olabilecek olanlar; babamin ortaligi birbirine katacagi, anamin dem ter iginde bunlarmki gibi bir gosteri yari§ina gikacagi du§uncesi oylesine buyuyerek doldu ki igime, Yildiz, azca once ilik eli elimin igindeki Yildiz olmaktan nerdeyse gikti.
Mektubundan edindigim izlenime gore Yildiz’in kolaylıkla bir kiz olmasi gerekirdi. Hâlbuki bu kiz gok gekingen. Bana bakmakla bakamamak arasinda bin parga olup duran bir kiz. Köle ise, o unlu sevimliligim ugup gitmi§tir ustumden, sanarak bir vahşet.
almalarim du§unmeme vaktim mi kaldi, halim mi oldu a Ayten? Sana davulun sesi uzaktan ho§ geliyor doğal. Bir bakima ne âlâ canlı bahis ettin, ne yararlı ettiniz de oralara yerle§ip oturdunuz. Baksana, buralarda karde§ karde§e yar degil artik. Baksana, oz oglumun biri, oz oglumun otekini vurmayi üstelik du§unuyor. Hay keskim biz de gitseydik o zamanlar! Remzi abim bir kuru§guk yardim etmedigi siralarda, ug kuru§luk yuzba§i maa§iyla ordan oraya suruklenip durdugumuz gunler, bunun kocasi Cemil kag yolculuk yazmi§ti.
Sozumu bitirememi§tim. Zehra kaplan kabil, gozleri gakmak gakmak, nerdeyse agzinda tukrugu kabararak süje§tu benimle:
Sozumona benim birkag linke tıkla evet§ buyuk abilerim, sozumona benim evet§itlarim, idealistlerin zavalliliklarina bakip bakip da, en azindan boyle zavalli olmamak igin, son kez utanabilecegimiz denli utanarak, utang denen evde kalmi§ kizi ba§imizdan atmi§tik.
“Dur bakalim, beni hala yaki§ikli bulmandan oturu ne derece sevindigimi gostermek igin ikimize birer igki daha geti....â€
Yani, makara engellere yakla§tiniz mi, diyerek soruyor. Ben de, yakla§tik. Ate§e ba§layacagiz. Tamam komutanim, demi§ bulunuyorum. Bundan a§agi yukari dort an sonra ben Sugar Cona Tepesi ve dolay tepeler ustune agilan havan, tank ve ferde ate§lerinin gurlemesiyle telsizden artik higbir §ey duyamaz olmu§tum. Du§man, ate§imize kar§i ate§le karşılık vermekte tereddut de etmemi§, bizim bulundugumuz bölgeler dahi havan toplariyla dovulmeye ba§lami§ti.